Dominik Moskal, uczeń klasy I A naszego liceum odniósł kolejny sukces. Zajął pierwsze miejsce w konkursie poetyckim „Wielkopostne Refleksje” zorganizowanym przez Wojewódzki Dom Kultury w Kielcach. Napisał wiersz zatytułowany „Adam” będący próbą oddania tego, jakie emocje i myśli wywołuje Wielki Post. Gala finałowa i rozdanie nagród miało miejsce w kościele parafialnym pod wezwaniem św. Michała Archanioła w Daleszycach 18.03.2018. Dominik zarecytował swój utwór zgromadzonym gościom. Gratulujemy!!!

Trzy elementy
Skóra cicho marznie na wietrze,
powieki raz po raz zamykają źrenice,
usta doskonale przekazujące myśli
wypowiadają słowa radości lub płaczu.

Mięśnie trwale podtrzymujące się
na stabilnym rusztowaniu z kości
wykonują krok za krokiem,
podejmują ruch za ruchem.

Wolne władze umysłu podziwiają
dobro, piękno, szczęście,
zło, zniszczenie, zranienie,
debatują nad rzeczywistością.

Duch – pośrednik między Osobą a osobą,
Bogiem a człowiekiem,
niezmierzony, fundamentalny,
nieskończony – nieśmiertelny.

Ciało, umysł, duch,
miliony enigmatycznych,
niezbadanych rzeczywistości –
człowiek.

Nieprzenikniony i wartościowy,
nieodgadniony i bezcenny,
każdy, bez wyjątku,
żywym złotem.

Rana

Słowa, które ranią, głośno jeszcze dźwięczą,
ból doznany od ciosów wydaje się nadal dotkliwy,
narzędzia zbrodni bezczynnie leżą na ziemi,
nad obrazem zniszczenia unosi się dźwięk płaczu.


Czy ktoś zginął?
Czy złamano któreś z ważnych praw?
Co się zdarzyło?
Czy któraś z wartości została naruszona?

Cierpią dwie osoby,
złamano prawo do relacji
człowieka z człowiekiem.
Tak, to naruszono godność.

Godność – żywa tarcza.
Chroni przed obelgami,
zabójstwami, zranieniami,
bezprawiem, anarchią.

Tam, gdzie człowiek powoduje cierpienie,
Gdzie padają słowa raniące jak nóż,
Gdzie usiłuje się perswadować pięścią,
Tam łamie się jej odwieczne prawa.

Dzień szósty

Nowostworzony glob rozwija się w kolebce,
Wszechmocny oddzielił światłość i ciemność,
utworzył sklepienie, ląd, ziemia szybko się zazieleniła,
rozświetlił niebo, świat zapełnił się zwierzętami.

Powstałeś jako ostatni,
jesteś uwieńczeniem dzieła,
zostałeś stworzony na obraz Tego,
który lepił Cię w swoich dłoniach.

To On powiedział Ci, że możesz panować
nad bezkresem ziemi i jego mieszkańcami.
To On wyposażył Cię w piękno i dobro,
nadał Ci Twoją godność.

Uczynił Cię wartością samą w sobie.
Nic nie może sprawić, że ją utracisz.
Po prostu – jesteś człowiekiem.
Masz swoją godność – to jest piękne.